Historia

W roku 1782 zachodnie plemiona nadmorskie przemieściły się na wschód, ze względu na niedogodne warunku panujące nad morzem. Natrafiły na już rozwijające się, lecz wciąż niewielkie państwo Onda. Onda pozwoliła pozostać plemieniu i stworzyć własne państwo na wyznaczonym im terenie. Tak powstał kraj o nazwie pochodzącej od nazwy plemienia - Arrydia.
Arrydyjczycy chcieli stworzyć idealne, pełne harmonii państwo i rozwinęli się do tego stopnia, że w zaledwie w pół wieku udało im się prześcignąć Ondę. Arrydia rozciągała się teraz od rzeki, dzielącą ją od państwa Ondy, aż po zachodnie wybrzeże morskie. Podzielona została na cztery mniejsze części państwa, zwane kolejno: North State, East State, South State i West State, w których sprawowali władzę marszałkowie. Całości pilnował król, sprawujący swój urząd w stolicy, zwanej Allure. Arrydia stała się potężnym idealnym państwem. Idealnym, jednak nie do końca. Za nie przestrzeganie rozkazów króla można było w łatwy sposób przypłacić nawet życiem.
Onda również rozwijała się bardzo szybko. Osiągnęła większe rozmiary niż Arrydia, lecz była bardzo niestabilna wewnętrznie - gdyby znalazł się tylko ktoś wystarczająco odważny mógłby z łatwością wszcząć bunt. Jednak żaden śmiałek nigdy się nie znalazł, gdyż cesarz Ondy był jeszcze bardziej brutalny niż król Arrydii. Ponieważ Onda obejmowała niemalże cały wschód, a w całym kraju panował zimny klimat, szybko zaczęto ją nazywać Państwem Północy, a obywateli - Ludem Północy. Dawna nazwa kraju odeszła w zapomnienie. W przeciwieństwie do mieszkańców Arrydii, którym żyło się dobrze, Ludzie Północy byli ubodzy, gdyż musieli płacić duże podatki, które "miały przyczynić się dobru państwa".
Arrydia miała chciwego władcę, toteż już w 1840 roku podbiła niewielkie państewko pustynne, Samad, znajdujące na południu, tuż przy granicy z Arrydią i Państwem Północy. Z początku Samad stanowił państwo autonomiczne, jednak wkrótce król Arrydii ogłosił, iż Samadowie są ludem nieczystym i powoli zaczął niszczyć państwo, kolejno niszcząc miasta, kulturę i wybijając lud, aby nikt już nie pamiętał o państwie Samadu. Część osób była zabierana do obozów pracy na terenie Arrydii, część była zabijana na miejscu. W 1842 roku obrzeża Samadu były opustoszałe, a natura zaczęła brać ruiny w swoje posiadanie. Pozostała jeszcze stolica oraz niewielkie miasta wysunięte najbardziej na południe.
W międzyczasie w samej Arrydii król stworzył oddział naukowców - alchemików. Zajmowali się oni najrozmaitszymi rzeczami, począwszy od matematyki i fizyki, aż po chemię i biologię. Prowadzili też ściśle tajne badania nad kamieniem filozoficznym oraz istotami znacznie silniejszymi od ludzi - pół-ludźmi, chimerami. Alchemicy nie tylko zajmowali się udoskonalaniem państwa, lecz także pomagali ludziom. Obywatele byli niechętni i nieufni w stosunku do tej pomocy, lecz choć ich szczerze nienawidzili, to w głębi ducha jakaś niewielka cząstka podziwiała ich pracę.
W 1855 roku Arrydia najechała Państwo Północy. Armia jednak nie była przystosowana do mroźnych warunków i szybko się wycofała. Jednak już w 1860 wspierana przez alchemików ponownie zaatakowała Północ. Walki ustały dopiero w 1880 roku, gdy oba państwa były skrajnie wykończone. Nastał okres chwilowego pokoju, w którym kraje starały się odbudować wewnętrznie.
Minęło już 25 lat od zaprzestania walk. Arrydia i Państwo Północy zdołały się już umocnić, jednak każde państwo wciąż czeka na pierwszy ruch tego drugiego. Arrydyjscy alchemicy wciąż prowadzą swe brutalne badania, które mogłyby zniszczyć zarówno Państwo Północy, jak i cały świat...