1.
Imię Timmy Keith (drugie imię odziedziczył prawdopodobnie po ojcu, ale nigdy przez nikogo nie zostało to potwierdzone).
2.
Nazwisko Buffay, panieńskie nazwisko matki Timmy'ego, dwukrotnej wdowy, nazwisko ojca nieznane poprzez zawiłości prawno-łóżkowe stosunków jego matki z dużą ilością delikwentów.
3.
Pseudonim Brak, chyba że ktoś bierze pod uwagę wyzwiska typu 'gówniarz', 'szczeniak' czy 'sierota', notorycznie stosowane wobec niego przez osoby w jego najbliższym otoczeniu.
4.
Wiek 13 lat z kawałkiem
5.
Pochodzenie Państwo Północy
6.
Grupa Lud Północy
7.
Ranga Zwykły Obywatel
8.
Zawód Timmy jest latarnikiem w jednej z niezbyt wysoko ucywilizowanych (jak na standardy Wschodniej Krainy) "dzielnic". Jest wykonawcą owej profesji ze względu na swoje dobre serce i chęć przysłużenia się ubogiemu społeczeństwu. Wypłaty otrzymuje rzadko a za jej śmieszne sumy można zakupić jedynie składniki na porcję bigosu bądź cokolwiek co ma jego równowartość. Codziennie o zmierzchu mały Timmy przemierza ,wyznaczone mu, ciemne uliczki Wschodniej Krainy, i rozpala ogień w ulicznych lampach naftowych.
9.
Wygląd Przeraźliwie chudy, zagłodzony chłopiec o poczciwej, pyzatej buzi i potarganych mysich włosach. Rozkosz na patykowatych nogach. Duże, błyszczące, bursztynowe oczy naiwnie doszukujące się dobra w jego ojczystym, skutym lodem państwie oraz w sercach jego przedstawicieli. Odmarznięte, białe palce drobnych dłoni, czerwony nos i rumiane plamy na policzkach.
Mysie włosy w nieładzie opadają mu na czoło, nierówno wycieniowane. Zadbane domowymi sposobami nieporadnego, 13 letniego chłopca, nigdy niemającego styczności z fachem fryzjerskim.
Wąskie blade usta, często kształtujące się w zadumanym uśmiechu bądź obnażające szereg naturalnie białych zębów (których fenomenem są geny ojca, z tego właśnie powodu jego rodzicielka nienawidzi uśmiechu swojego syna).
Ubrany w to co zdoła znaleźć i to co zdoła nie zsunąć się z jego drobnego ciałka. Na flanelową, dziurawą koszulę zarzuconą ma, stanowczo za dużą, brązową, wojskową kurtkę pamiętającą lata 1860-1880. Kurtka nie zachowała swojej doskonałej funkcji grzewczej na późniejsze lata, ale mimo to jest cenną częścią garderoby chłopca. Twarz i chude ramiona spowija gruby, pasiasty szalik z owczej wełny, bez którego trudno jest się poruszać po -30° mrozie.
Pod wąskimi, przetartymi spodniami znajdują się ciepłe kalesony ciasno opinające jego chude nogi. Nogawki spodni są wciśnięte w grube skarpety, w połowie wyżarte przez mole, z dziurami obnażającymi bose pięty i palce. Buty chłopca są od wewnątrz wyłożone starą gazetą, jako ochrona przed siarczystym mrozem i śniegiem wpadającym do butów.
Buty natomiast są wysokie, całkiem dobrej jakości, sznurowane w tak zwaną "drabinkę", mają grubą podeszwę podbitą gwoździami, niezdolna do przepuszczania wody.
10.
Charakter Typowa jednostka nieistotna dla świata, zarazem nietypowa jednostka której się zdaje że zdoła owy świat zmienić. Zerowa siła przebicia i perswazji, miotana zdaniem i poglądami reszty społeczeństwa. Dziecko którego zły los nie oduczył nadmiernej ufności, kocha wszystko co naiwne, proste i ciepłe w formie i treści.
Plastyczny wobec otoczenia, dopasuje się wszędzie, jako młodzik bez określonych ideologi jest łatwą podstawą do budowania nowego człowieka. Posłuszny, otumaniony swoją dobrocią. Często nieporadny w wielu działaniach. Asertywny tylko w skrajnie niekorzystnych dla niego przypadkach. Bardzo dotykają go treści bluźniercze, przeklinające jego osobę i stan, bez znaczenia czy wypowiada mu to bliska czy daleka osoba.
Fenomenem jego osoby jest fakt że cokolwiek by się nie stało zawsze znajdzie w kimś oparcie. Łatwo przywiązuje się do ludzi, jest otwarty choć nigdy nie mówi o sobie wszystkiego, w przypływach samotności jest bezradny, wręcz niepełnosprawny. Szacunek i honor to dla niego sprawy niskiej wagi, ojczyznę ceni jako społeczeństwo, nie jako teren (granice między państwami mogłyby dla niego nie istnieć). Można go nazwać instynktownym, naiwnym pacyfistą. Wydaje mu się że wojny, okrucieństwo i wszech panujące zło jest sprawą które można powstrzymać rozczulającym spojrzeniem dziecka i poruszającą mową na temat miłości. Kiedy ma okazje jest radosny, rozpamiętuje się we wszystkich (nielicznych) pięknych chwilach swojego życia, żyje dla krótkich chwil i czerpie z nich maksimum radości. Nadmiernie entuzjastycznie podchodzi do kawałka czekolady bądź kubka sparzonego rumianku. Łatwo się ekscytuje, nigdy niczego nie żałuje. Jest dzieckiem, najprawdziwszym naiwnym dzieckiem który nie dorósł do tego że słowa "kochać" i "miłość" w tym świecie są tylko pustymi hasłami.
Jest nieskazitelny pod względem moralnym, prawy i sprawiedliwy, niezdolny do czynienia krzywdy komukolwiek, bez względu na wszytko.
Jego główną cechą jest niezmierna skromność, prawdopodobnie jest ona skutkiem znikomej wiary w swoją osobowość czy urok osobisty.
Dobra duszyczka błąkająca się po okrutnym świecie, w zasadzie anioł o przyciętych skrzydłach.
11.
HistoriaWychowywany przez nianię w wielodzietnej rodzinie. Jego paskudna i arogancka matka nigdy nie interesowała się losem swoich dzieci, w większości spłodzonych na nieprawym łożu. Mimo iż jego rodzina straciła cały majątek wciąż obnosiła się z tytułem arystokratki, którą niegdyś była, do czasu aż stoczyła się na margines społeczeństwa jako nieporadna, marudna pijaczka i prostytutka. W zasadzie jedynym śladem swojego dawnego poziomu życia był herb umiejscowiony na sztućcach i biżuterii której nie zgodziła się sprzedać. Pierwszego męża swojej matki Timmy nigdy nie poznał, jaki iż był pułkownikiem Północnych Oddziałów Wojskowych został zamordowany długo przed narodzinami Timmy'ego. Śmierć pułkownika była głównym powodem uzależnienia się od używek oraz utracenia jakiejkolwiek moralności przez matkę chłopca. Jedynym dzieckiem jakie szanowała (w miarę swoich możliwości) był najstarszy i jedyny syn jej Świętej pamięci męża.
Reszta dzieci umarła z zaniedbania, w brudzie i chorobach, pozagryzane przez szczury chowane były zwykle 2-3 tygodnie po tym jak matka zorientowała się że nie żyją. Na krańcu wytrzymałości został zaczepiony przez prawnego właściciela terenu, na których znajdywały się pokrętne uliczki Wschodniej krainy. Mężczyzna zwrócił się do niego z zapytaniem czy nie zechciał by zarobić paru "groszy", tak oto został miejscowym latarnikiem i w drobnym stopniu (na tyle ile pozwalało mu dobre serce) uzależnił się od zapijaczonej matki.
12.
Inne -Ładnie śpiewa, ma ujmujący, delikatny głosik.
-Lubi zwierzęta, zwłaszcza ptaki.
* Jego Historia jest krótka ze względu na małą ilość przeżytych wiosen.
Indeks 
